Świąd u psa – przyczyny, zagrożenia, zapobieganie

Jeśli Twój pies drapie się częściej niż zwykle, nie lekceważ takiego zachowania! Twój podopieczny może zmagać się z inwazją pasożytów, chorować na schorzenia dermatologiczne lub wykazywać objawy alergii. Świąd u psa to wskazanie do wizyty u lekarza weterynarii. Nieleczony, kompulsywny świąd u psa może doprowadzić do bolesnych ran na skórze i znacznie pogorszyć dobrostan czworonoga.

Jak rozpoznać świąd u psa?

Jeśli widzisz, że Twój pies tylko czasami sięga łapą do głowy lub innej części ciała, żeby się podrapać – najprawdopodobniej nie masz powodów do zmartwienia. Przecież ludzie także instynktownie się drapią, gdy coś podrażni ich skórę. I nie ma w tym nic niepokojącego, jeśli tylko sytuacja nie powtarza się zbyt często. U zwierząt jest podobnie.

Świąd jest zupełnie innym zjawiskiem.

Świąd u psa łączy się z zachowaniem pełnym niepokoju i wyraźną nerwowością. Kompulsywne drapanie się u czworonoga zwykle kończy się naruszeniem powłok skórnych, ranami, rozdrapywaniem do krwi swędzących miejsc na skórze. Pies ogarnięty świądem skamle przy drapaniu się, nie może znaleźć sobie wygodnego miejsca do spania czy odpoczynku. Czworonóg traci chęć do zabawy, apetyt i dobry nastrój. Zwierzę często ociera się o ostre krawędzie mebli czy krzaków, żeby choć na chwilę przynieść sobie ulgę od nieznośnego swędzenia.

Pamiętaj, przyjmując na siebie obowiązek opieki nad psem, zobowiązujesz się do zapewnienia swojemu podopiecznemu m.in. dachu nad głową, jedzenia, picia i spacerów. Ponadto do Twoich obowiązków należy dbanie o zdrowie i dobre samopoczucie czworonoga. Świąd u psa to bezwzględne wskazanie do opieki weterynaryjnej. Nieleczony może doprowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia psychicznego i fizycznego Twojego zwierzęcia.

Symptozy świądu u psa

Jakie zachowanie u psa wskazuje na świąd?

• Kompulsywne drapanie się o dużej częstotliwości
• Wyraźna nerwowość podczas drapania się
• Kompulsywne wylizywanie, wygryzanie swędzących miejsc na skórze
• Wyraźny dyskomfort i nadmierna wokalizacja podczas prób przyniesienia sobie ulgi (skomlenie, jęczenie, warczenie)
• Ocieranie się o wystające gałęzie, meble – nawet, gdy czynność ta doprowadza zwierzę do samookaleczenia
• Nadmierne potrząsanie głową
• Nerwowe tarzanie się
• Trudności w znalezieniu sobie miejsca do snu i wypoczynku
• Zmiany skórne: zaczerwienienia, rany, krosty, wybroczyny
• Utrata sierści i miejscowe wyłysienia
• Wyraźny spadek nastroju zwierzęcia: brak chęci do zabawy, spacerów, jedzenia
• Wtórne infekcje dermatologiczne wynikające z zakażenia wydrapanych do krwi miejsc na skórze

Jeśli pies podczas drapania się naruszy naskórek, stan ten może szybko doprowadzić do wtórnego nadkażenia uszkodzonych miejsc. Wdają się wtedy infekcje bakteryjne lub grzybicze, a rany na skórze psa ropieją, co skutkuje spotęgowaniem świądu u czworonoga i znacznie utrudnia leczenie. Pies bardzo cierpi, a opiekun, oprócz wyeliminowania pierwotnej przyczyny świądu, musi zmagać się z leczeniem ran na skórze psa i wtórnymi infekcjami dermatologicznymi.

Co może być powodem świądu u psa?

• Pasożyty zewnętrzne – pchły, wszy, wszoły, świerzbowce (drążący i uszny), nużeńce, kleszcze
   

Inwazja pasożytów zewnętrznych to jedna z najpowszechniejszych przyczyn świądu u psa. Ektopasożyty bytują na skórze zwierzęcia żywiąc się krwią lub naskórkiem swego gospodarza. Aktywność pasożytów zwykle wywołuje ogromny dyskomfort u zwierzęcia. Ukąszenia, drążenie korytarzy w skórze żywiciela powodują silny świąd. Pies, drapiąc się, w krótkim czasie doprowadza swoją skórę do opłakanego stanu. Ponadto kleszcze, wszy czy pchły zainfekowane chorobotwórczymi patogenami, mogą przenosić inne, groźne, czasami śmiertelne choroby, np. babeszjoza.

Czy wiesz, że robak jelitowy, tasiemiec psi wykorzystuje pchły (żywiciel pośredni) do zarażenia psa czy kota (żywiciel ostateczny)? Zainfekowana larwami pchła przedostaje się na skórę zwierzęcia i zaczyna żerować. Ukąszenia pchły prowokują psa do drapania się oraz wylizywania i wygryzania swędzących miejsc. Podczas tej czynności czworonóg jednocześnie połyka zarażone tasiemcem pchły. I w ten sposób pies wprowadza robaka jelitowego do swojego organizmu.

• Ukąszenia owadów – pszczoły, komary, meszki, osy
   

Zwykle ukąszenia owadów powodują u psa drobne, choć bolesne zmiany skórne, które przeważnie goją się samoistnie. Jednak gdyby po ukąszeniu wymienionych wyżej owadów nastąpiła silna reakcja (np. długotrwała opuchlizna), należy udać się z psem do kliniki weterynaryjnej w celu przeprowadzenia dalszych badań.

• Alergia

Alergie to częste przyczyny świądu u psa. Jednocześnie to jedne z najtrudniejszych do zdiagnozowania i leczenia schorzeń. Układ odpornościowy zwierzęcia nadmiernie reaguje  na kontakt z czynnikami zwykle uznawanymi za niegroźne. Uczulenia u psa mogą być wywołane przez: składniki karmy pochodzenia naturalnego (mięso, mleko, zboża itp.), dodatki sztuczne dodawane do karm (składniki przeciwdziałające zbrylaniu, konserwanty, barwniki, wzmacniacze smaku), chemię domową, roztocza kurzu domowego, pyłki traw, drzew itp.

• APZS – alergiczne pchle zapalenie skóry

APZS to schorzenie wynikające z nadwrażliwości układu immunologicznego psa na białko zawarte w ślinie pchły. Jeśli Twój pies należy do grupy zwierząt wykazujących nadwrażliwość na alergeny zawarte w ślinie pcheł, to wystarczy jedno ukąszenie tego pasożyta, a na skórze czworonoga błyskawicznie wystąpi silna reakcja alergiczna. Pierwszą oznaką tego rodzaju alergii są przeważnie: świąd, rumień, krosty na skórze. Kolejnym etapem może być łojotokowe zapalenie skóry i miejscowe wyłysienia. Stan skóry psa stopniowo pogarsza się, ponieważ świąd zmusza zwierzę do kompulsywnego drapania się.  To zwykle skutkuje wtórnymi nadkażeniami, nadżerkami i ropnymi zmianami.

• Infekcje o podłożu grzybiczym, bakteryjnym
• Reakcja na silny stres

Pamiętaj! Łatwiej zapobiegać pojawieniu się pasożytów zewnętrznych niż walczyć z nimi, gdy już się raz pojawią w otoczeniu Twojego psa. Regularne stosowanie preparatów bójczych dla pasożytów zewnętrznych uchroni Twojego czworonoga przed bolesnym świądem, chorobami przenoszonymi przez ektopasożyty i zapobiegnie pojawianiu się alergicznego pchlego zapalenia skóry.