Co zrobić, gdy pies cały czas się drapie?

Dbasz o swojego psa? Pamiętasz o odrobaczaniu, stosowaniu preparatów przeciw pchłom i szczepieniach ochronnych, a on i tak uporczywie się drapie lub gwałtownie wygryza swędzące miejsca na skórze? Powodów tej sytuacji może być kilka. W dalszej części materiału wyjaśnimy, co może być przyczyną nerwowego, kompulsywnego świądu u psa. Zapraszamy!

Drapanie a świąd u psa – jaka jest różnica?

Każdy pies się drapie. To naturalna reakcja wynikająca z instynktu zwierzaka, by pozbyć się czynnika drażniącego skórę. Najczęściej pies się drapie, gdy próbuje pozbyć się starej okrywy włosowej lub po prostu coś podrażni skórę zwierzaka.

Jeśli Twój pies drapie się sporadycznie i nie zachowuje się przy okazji, jakby ta czynność sprawiała mu ból, dyskomfort lub wywoływała nerwowość czy irytację, najpewniej nie masz się czym niepokoić.
Zwróć jednak uwagę, jeśli drapanie się nasila, a Twój zwierzak podczas drapania skomle, warczy, ciężko wzdycha, robi się zdenerwowany i traci dobry nastrój.

Jakie mogą być przyczyny świądu u psa?

Pasożyty

Częstą przyczyną świądu u psa jest inwazja ektopasożytów, czyli pasożytów zewnętrznych. Zaliczają się do nich pchły, nużeńce i świerzbowce.
Występowanie pcheł u psów jest poważnym i równie powszechnym problemem, z którym prawie każdy opiekun czworonogów choć raz musiał się mierzyć.
Podstawą walki z pchłami jest stosowanie u podopiecznego preparatów zwalczających pasożyty. Niestety wieloetapowy cykl rozwojowy pchły oraz umiejętność przetrwania niedojrzałych postaci ektopasożyta w skrajnie niesprzyjających dla niego warunkach, sprawiają, że problem z pasożytami jest trudny do wyeliminowania.

Infekcje grzybicze

Schorzenia grzybicze dotykają głównie zwierzęta o obniżonej odporności. U zdrowych psów z silnym układem immunologicznym dermatofitoza jest chorobą samoograniczająca się. W grupie ryzyka są najczęściej osobniki młode lub w podeszłym wieku, zmagające się z innymi chorobami lub w trakcie rekonwalescencji. Rozwojowi grzybic sprzyja duża ilość zwierząt w jednym miejscu (schroniska) oraz silny stres.

Infekcje bakteryjne

Bakteryjne zakażenie skóry u psów jest najczęściej wynikiem powikłań po innych chorobach: pasożytniczych, alergicznych czy endokrynologicznych. Przerwanie ciągłości skóry wskutek drapania się psa otwiera drogę neutralnym i nieszkodliwym zwykle bakteriom zasiedlającym skórę czworonoga do wrażliwych warstw naskórka. Nadmierne namnażanie się bakterii w miejscu uszkodzenia skóry wywołuje wtórne infekcje, najczęściej o charakterze ropnym.

Infekcje o podłożu alergicznym

Alergie to nie tylko ludzka przypadłość. Czworonogi również mogą wykazywać nadmierną i nieprawidłową wrażliwość na specyficzne dodatki występujące w karmie: np. substancje konserwujące, przeciwdziałające zbrylaniu, barwniki czy sztuczne aromaty, ale też i na białka odzwierzęce lub dodatki zbożowe. Alergenami mogą okazać się dla psa pyłki traw, roztocza, grzyby, kosmetyki do kąpieli czy chemia gospodarcza używana w domu.

APZS – alergiczne pchle zapalenie skóry

Alergiczne pchle zapalenie skóry to schorzenie dermatologiczne łączące w jedno inwazję pcheł z alergią. Jeśli pies jest uczulony na białko ze śliny pchły, to wystarczy jedno ukąszenie, by wystąpił u niego cały szereg objawów związanych ze świądem.

Reakcja na stres

Silny stres również może być przyczyną kompulsywnego wygryzania czy wydrapywania skóry u czworonoga. W ten sposób zwierzę próbuje wyładować dręczące go emocje i uspokoić się.

Pies ogarnięty świądem męczy się fizycznie i psychicznie. Uporczywe swędzenie pozbawia go komfortu i radości życia. Dodatkowo pies narażony na długotrwały świąd często dokonuje poważnych samookaleczeń swędzącej skóry. To z kolei prowadzi do trudnych do leczenia infekcji wtórnych.

Pamiętaj, oznaki silnego psychicznego dyskomfortu w połączeniu z uporczywym swędzeniem są wskazaniem do konsultacji weterynaryjnej.

Twój podopieczny nie poradzi sobie sam z problemem. Potrzebuje Twojej pomocy!